در حال بارگذاری ...
پوپک عظیم‌پور از عروسک‌های مادرساز می‌گوید

لطف جشنواره‌ها و حمایتی که نیست

پوپک عظیم‌پور ضمن اعلام این نکته که ‌عروسک‌های بومی چهار گوشه ایران احیا شده‌اند، به لزوم حمایت سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی از این اتفاق تاکید کرد

به گزارش روابط‌عمومی بیست‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک‌ونوجوان، پوپک عظیم‌پور؛ هنرمند نام‌آشنای تئاتر عروسکی که در این دوره از جشنواره در غرفه‌ای در تالار سینما و تئاتر کانون، عروسک‌های مادرساز را به مخاطبان ارائه می‌کند، درباره این اتفاق، گفت: با لطف مریم کاظمی؛ دبیر جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک‌ونوجوان، برای دومین سال متوالی این امکان  به‌وجود آمد که «اِروسکخانه ماه‌گنج» غرفه‌ای را در جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک‌ونوجوان داشته باشد.

وی درباره «اِروسکخانه ماه‌گنج»، گفت: «اِروسکخانه ماه‌گنج» عنوانی است که با مدیریت من و همکارم پرور قوی‌دل از حدود یک سال قبل فعالیت خود را آغاز کرد. عروسک‌های بومی مناطق مختلف با همراهی برخی پژوهشگران و من به‌همراه پرور قوی‌دل، احیا شدند. باعث خوش‌حالی است که امروز از چهار گوشه ایران عروسک‌ها در این نمایشگاه حضور دارند. تمرکز اصلی ما آموزش عروسک‌سازی به زنان، تصویرگری عروسک‌های بومی و حمایت از این زنان سازنده عروسک است. همچنین گالری‌ای در اختیار داریم که در آن این عروسک‌ها را معرفی و عرضه می‌کنیم. ما چه در گالری و  چه در قالب برگزاری جشنواره‌هایی همچون تئاتر کودک‌ونوجوان و تئاتر عروسکی، عروسک‌ها را به‌نفع زنان روستایی می‌فروشیم.

عظیم‌پور درباره میزان استقبال مخاطبان از عروسک‌های مادرساز، گفت: در مدت زمان دو سالی که در قالب جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک‌ونوجوان همدان غرفه ارائه عروسک‌های مادرساز را برگزار می‌کنم، استقبال مردم عادی را چندان ندیدم. یا شرایط اقتصادی مردم این اجازه را به آن‌ها نمی‌دهد که این عروسک‌های دست‌ساز را تهیه کنند و یا هنوز این نگاه فرهنگی در میان مردم شکل نگرفته است که از این عنصر بومی و میهنی در سبد فرهنگی خانواده استفاده کنند. وقتی از قیمت‌ها آگاه می‌شوند، می‌گویند که خودشان هم می‌توانند این عروسک‌ها را بسازند در حالی‌که یک سال قبل ما این عروسک‌ها را به مردم همدان ارائه دادیم و از دوستان حاضر در این شهر خواستم که عروسک‌های بومی خود را بسازند اما متاسفانه هنوز این اتفاق نیفتاده است.

وی در ادامه افزود: البته افرادی که این جریان را می‌شناسند و یا به اهمیت  عروسک‌های بومی آشنا هستند و می‌دانند عروسک‌های بومی تنها بازیچه نیستند بلکه حامل فرهنگ مناطق مختلف کشورمان هستند، از این حرکت استقبال می‌کنند. باید توجه داشته باشید که این عروسک‌ها حامل عناصر زیست‌بوم منطقه‌ها هستند؛ لباس و حتی برخی از آداب  رسوم منطقه را درون خود دارد. همچنین گاهی این عروسک‌ها داستان‌هایی دارند و به بخشی از اعتقادات فولکلور منطقه می‌پردازند. کاملا می‌توان به این عروسک‌ها به‌عنوان یک اوبژه فرهنگی نگاه کرد. درنتیجه گروه‌های نمایشگر و گروه‌هایی که از کشورهای دیگر در جشنواره حضور دارند، از این عروسک‌ها بسیار استقبال می‌کنند و مهمانان خارجی به‌عنوان سوقات فرهنگی این عروسک‌ها را خریداری می‌کنند.

پوپک عظیم‌پور ضمن اعلام این نکته که برخی از عروسک‌ها حرکت‌های ساده‌ای انجام می‌دهند، گفت:  به‌عنوان‌مثال عروسک «لیلی» که به منطقه ممسنی لرستان تعلق دارد، نخ‌هایی دارند که وقتی آن‌ها را می‌کشید حرکت می‌کنند و این عروسک‌ها مفصل دارند. از این عروسک‌ها استفاده تئاتری نمی‌شد و برای بازی بچه‌ها ساخته می‌شدند اما حالت تئاتریکال دارند و برای افرادی که تئاتر کار می‌کنند جذابیت خاصی دارند. حتی برخی از هنرمندان بر اساس این عروسک‌ها، عروسک‌های نمایشی ساخته‌اند اما کار ما بر روی بازیچه‌ها متمرکز است.

این هنرمند عرصه تئاتر عروسکی ضمن اعلام این نکته که هیچ‌گونه حمایتی در این زمینه وجود ندارد، گفت: در تهران گالری ماه‌گنج کمی بیش از یک سال است که تاسیس شده است و عروسک‌ها در آن‌جا ارائه می‌شوند. همچنین برخی از گروه‌ها هم در موسسات خود این عروسک‌ها را عرضه می‌کنند اما متاسفانه نه سازمان میراث فرهنگی و نه سازمان صنایع دستی کشور و نه دولت‌مردان که می‌توانند زمینه‌های آشنایی همگان با این عروسک‌ها را ایجاد کنند، اقدامی نکرده‌اند و ما ناچار هستیم به‌صورت موسمی، در برخی مراسم و جشنواره‌ها شرکت کنیم و هرچند فروش نداریم، مردم را با این عروسک‌ها آشنا کنیم تا آن‌ها به گذشته و دورانی که مادرها و مادربزرگ‌ها عروسک‌هایی برای آن‌ها تولید می‌کردند، بازگردند. شاید اگر مردم ترغیب شوند، عروسک‌های ایرانی را به کودک ایرانی ارائه دهند، دستمزدمان را گرفته‌ایم.




نظرات کاربران