در حال بارگذاری ...
در بیست و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان

پیشکسوتان تئاتر کودک خواهان راه‌اندازی رشته دانشگاهی این رشته هستند

احترام برومند، ناصر آویژه، داوود کیانیان و جواد انصافی خواهان برپایی رشته تئاتر کودک در فضای دانشگاهی شدند. این رشته با وجود اصرارها راه‌اندازی نشده است.

 

 

به گزارش روابط عمومی بیست وششمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک ونوجوان به نقل از خبرگزاری تسنیم، در سال‌های اخیر هما جدیکار و فریندخت زاهدی، از اساتید شناخته‌شده دانشگاه تهران تلاش‌هایی برای برپایی رشته تئاتر کودک در دانشگاه تهران داشتند؛ اما این حرکت هنوز به بار ننشسته‌ است. در دوره اخیر جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در همدان، پیشکسوتان و استاتید تئاتر کودک بار دیگر بر اهمیت راه‌اندازی این رشته گفته‌اند.

 

احترام برومند درباره راه‌اندازی رشته تئاتر کودک و نوجوان در دانشگاه بیان کرده است: حتماً ضرورت دارد که این رشته در دانشگاه‌ها اضافه شود. ما اکنون کلی مؤسسات خصوصی و علمی کاربردی و غیرانتفاعی داریم که می‌توانند این رشته را راه‌اندازی کنند. مسئولان دانشگاه‌هایی مثل دانشگاه تهران، سوره و... نیز احتمالاً این ضرورت را حس کرده‌اند دوره‌هایی مختص تئاتر کودک و نوجوان و حتی تئاتر آیینی و سنتی و حتی رشته‌های دیگر برای متخصصان هر حوزه اضافه شود. دوستانی که اکنون کار تئاتر کودک و نوجوان را انجام می‌دهند بیشترشان تحصیلات آکادمیک دارند و تحقیقات و تجاربی داشته‌اند و می‌توان از آنها کمک گرفت و این رشته را هم در کارشناسی و هم در ارشد راه‌اندازی کرد.

ناصر آویژه که عمر هنری خود را صرف تولید نمایش‌های حوزه کودک کرده است، در این باره که چقدر لزوم راه‌اندازی رشته تئاتر کودک و نوجوان در دانشگاه‌ها احساس می‌شود، گفت: خلاء این رشته خیلی زیاد احساس می‌شود؛ چون لازم است فارغ‌التحصیلانی از این رشته‌ها حضور داشته باشند که با وردشان به بازار کار، هم دانش و هم تجربه را در کنار هم به‌دست بیاورند.

وی با اشاره به آسیب‌شناسی این رویداد بیان کرد: ممکن است راه‌اندازی این رشته آسیب‌هایی هم داشته باشد؛ چون قرار است برای اولین بار رخ دهد و لازم است استادان در فضای لازم قرار بگیرند. البته فکر می‌کنم اگر لزوم تأسیس رشته باشد و استادان این حوزه مشغول به کار شوند، از 10 استاد یک نفر هم امثال من باید باشند؛ چون سال‌ها به‌صورت تجربی در این حوزه کار کرده‌ایم. خود من اکنون کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی هستم و تجربه و دانش را با هم آمیخته‌ام. یک ویژگی راه‌اندازی رشته دانشگاهی این است که خیلی از کسانی که وارد حوزه کار کودک شده‌اند می‌توانند از این طریق نیاز به دانش را در خود حس کنند.

مهدی فرشیدی سپهر نیز در پاسخ به شروع مقطع این رشته در دانشگاه به مسأله مقطع تحصیلی آن می‌پردازد و می‌گوید: بهتر است که این رشته دانشگاهی از مقطع کارشناسی شروع شود؛ چون وابسته به حرفه‌های دیگر نیست. به همین دلیل این رشته باید از نقطه صفر آموخته شود.

 این کارگردان تئاتر ادامه داد: رشته تئاتر کودک و نوجوان وابسته به رشته‌هایی مثل تئاتر عروسکی نیست و نمی‌توان با لیسانس تئاتر عروسکی کارشناسی ارشد تئاتر کودک و نوجوان را ادامه داد. رشته تئاتر کودک و نوجوان نکات بسیاری در زمینه جامعه‌شناسی و روان‌شناسی و حتی رشته‌هایی مثل ریاضی و فیزیک دارد که باید از صفر آموخت.

داوود کیانیان، نویسنده و کارگردان تئاتر درباره ضرورت راه‌اندازی رشته تئاتر کودک و نوجوان در دانشگاه بیان کرد: در اینکه راه‌اندازی چنین رشته‌ای ضرورت دارد هیچ شکی نیست چون حدود 100 سال است که در کشور ما در حوزه تئاتر کودک و نوجوان فعالیت می‌شود و ده‌ها گروه حرفه‌ای هستند که در این زمینه کار می‌کنند؛ فعالیت‌های متنوعی هم در مدارس، کانون پرورش فکری، حوزه هنری و... دارند که بسیار گسترده و متنوع است و لازم است که علاقه‌مندان این حوزه در دانشگاه بتوانند این رشته را به‌صورت آکادمیک مطالعه کنند.

وی اضافه کرد: باید دنبال این سؤال بود که چرا با اینکه همه موافق راه‌اندازی این رشته هستند و ضرورت آن را می‌دانند اما هنوز اتفاقی صورت نگرفته است. فکر می‌کنم حدود 10 سال پیش به پیشنهاد دانشگاه تهران و با تلاش خانم هما جدیکار سمیناری برگزار و این مسئله به‌صورت جدی مطرح شد. برخی از مسئولان دانشگاه به دنبال این بودند که طرح درس‌ها نوشته شود و جلسات زیادی تشکیل شد و حتی بر سر اینکه این رشته از کارشناسی شروع شود یا ارشد بحث کردند. خود من فکر می‌کنم بهتر است که این رشته از کارشناسی راه‌اندازی شود چون هم به‌صورت پایه است و هم می‌تواند کارهای عملی آن بیشتر باشد و در مقطع کارشناسی ارشد هم بخش تئوری و پژوهشی آن غالب خواهد بود

جواد انصافی پژوهشگر و نویسنده درباره ضرورت راه‌اندازی این رشته نیز بیان کرد: هم رشته تئاتر کودک و نوجوان و هم رشته‌های مرتبط را باید در دانشگاه‌ها راه‌اندازی کنند و از استادان متخصص هم بهره بگیرند. حتی رشته‌های مرتبط با نمایش‌های آیینی و سیاه‌بازی هم در دانشگاه‌ها وجود ندارد درحالی‌که همه اینها به علاقه‌مندان کمک می‌کند و می‌تواند تأثیرگذار باشد.

با وجود چنین تلاش‌ها و اصرارهایی هنوز مشخص نیست چرا رشته تئاتر کودک وارد چرخه آموزشی نشده است. این مهم زمانی اهمیت می‌یابد که تئاتر کودک و نوجوان در این روزها بیشتر به سوی سرگرمی سوق یافته است و نقش تربیتی و آموزشی آن نادیده گرفته می‌شود.

 




نظرات کاربران