در گفت‌وگو با کارگردان «افسانه بایبری» مطرح شد
در حوزه نگارش نمایشنامه‌هایی ویژه نوجوانان کم‌کاری کرده‌ایم
رضا روان، از جمله کارگردانان حاضر در مسابقه نوجوان بیست و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان می‌گوید بخش عمده‌ای از نوجوانان به تئاترهایی که ما گمان می‌کنیم ویژه رده سنی آن‌هاست به چشم سرگرمی‌ای پیش پاافتاده نگاه می‌کنند و نه به عنوان امری جدی که می‌تواند در قالب سرگرمی منجر به آموختن شود و متاسفانه ما در حوزه نگارش متونی ویژه نوجوانان کم‌کاری کرده‌ایم.
به گزارش روابط عمومی بیست و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان، رضا روان کارگردان نمایش «افسانه بایبری» از همدان از جمله هنرمندانی است که در بخش مسابقه نوجوان جشنواره بیست و ششم حضور خواهد داشت.
روان که در خلاصه داستان اثرش آمده است: «شهری به نام بایبری هر ساله شاهد برگزاری یک جشن و اعطای جایزه به قهرمان برگزیده است. بایبری تسخیرشده الیورشاه است که تمام شهر را با کتاب «نادانی»اش نادان کرده است. گروهی شعبده‌باز با یک کودک وارد شهر می‌شوند و اتفاقاتی رخ می‌دهد.» در مورد شیوه اجرایی‌اش توضیح داد: «افسانه بایبری» به صورت زنده و عروسکی اجرا می‌شود و 15 بازیگر در کنار 26 عروسک روی صحنه حضور دارند، از جمله دو عروسک اژدها و دلقک. عروسک‌های‌مان نیز اسفنجی‌اند و روی پای بازیگر قرار دارند و بونراکوی کوچکند.
او در مورد استقبال از اجرای عمومی «افسانه بایبری» به نویسندگی محمد موسوی‌پاکنهاد که مرداد و شهریور 98، به مدت 15 شب در همدان روی صحنه رفت، گفت: ما اجراهای خوبی را پشت سر گذاشتیم و نزدیک به چهار هزار بیننده به تماشای اثرمان نشستند.
روان که سال گذشته در بیست و پنجمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان با نمایش «من و مادربزرگه» حضور داشت در پاسخ به این پرسش که دشواری‌های روی صحنه بردن نمایشی برای نوجوانان با توجه به پیشرفت لحظه به لحظه آن‌ها در دسترسی به انواع گونه‌های تکنولوژی و تغییر نحوه تفکر و دغدغه‌هایشان به واسطه آن و تنه‌به‌تنه بزرگسالان زدن‌شان، از منظر او چیست، گفت: متاسفانه متون مخصوص کودکان و نوجوانان ما در یکدیگر ادغام شده است و در حوزه متن هیچ تفکیکی میان کودک و نوجوان وجود ندارد و اگر هم دارد، بسیار اندک است. نوجوانان و حتی کودکان ما، امروزه کاملا متفاوت با نوجوانان و کودکان دیروزند و در نتیجه بخش عمده‌ای از آن‌ها به تئاترهایی که ما گمان می‌کنیم ویژه رده سنی آن‌هاست به چشم سرگرمی‌ای پیش پاافتاده نگاه می‌کنند و نه به عنوان امری جدی که می‌تواند در قالب سرگرمی منجر به آموختن شود. متاسفانه ما در حوزه متون ویژه نوجوانان کم‌کاری کرده‌ایم.
این عضو گروه تئاتر فریاد در مورد دشواری‌های تئاتر کودک و نوجوان کار کردن بیرون از تهران، با توجه به متمرکز بودن امکانات موجود در پایتخت و به طور مشخص تئاتر کودک و نوجوان کار کردن در همدان، تصریح کرد: من پیش‌تر در جلسه‌ای هم که با حضور شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی در همدان برگزار شد این نکته را عنوان کردم که متاسفانه کارهای کودک و نوجوان خارج از تهران، نمی‌تواند با تهران رقابت کند. درست است که بخشی از اهالی تئاتر کودک و نوجوانِ ساکن تهران نیز از استان‌هایی دیگر به این شهر مهاجرت کرده‌اند اما در هر صورت امکاناتی که در تهران موجود است در سایر استان‌ها و شهرها نیست. درست است که همدان پایلوت تئاتر کودک و نوجوان است و به واسطه برگزاری جشنواره فرهنگ تماشای تئاتر کودک و نوجوان در میان خانواده‌ها رشد بسیار یافته است اما مشکلات همچنان پابرجاست و جای پرداخت بیشتر دارد.
او در مورد گروه تئاتر فریاد نیز توضیح داد: این گروه ادغام‌شده دو گروه چهره‌نما و فریاد است و از سال 1370 فعالیت خود را آغاز کرد و به سرپرستی حسین صفی اداره می‌شود. فریاد متشکل از چند کارگردان، نویسنده، طراح و آهنگساز است و تلاش می‌کند مسیر پیش روی را به درستی ادامه دهد.
بیست و ششمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان از 16 تا 21 آبان به دبیری مجید قناد در همدان برگزار می‌شود.